Σαν σήμερα 6 Οκτωβρίου 2013 εκοιμήθη ο Αγαπητός σέ όλους μας Απόστολος Παπαχρήστος, κατά σάρκα αδελφός τού Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Κοσμά.
Ο Απόστολος μεγάλωσε στην Μεγάλη χώρα , αφού διέμενε με την οικογένειά του στο πρεσβυτέριο, απέναντι από τον Ιερό Ναό τού Απ'. Παύλου.
Μεγάλη η προσφορά του στον συνάνθρωπο ,στην τοπική Εκκλησία καί όχι μόνο.
Είς μνήμην αυτού αναδημοσιεύουμε ένα ποίημα τού εφημέριου Μεγάλης Χώρας π. Κοσμά Τσιτσιβού ,το οποίο έγραψε τη 30 /10/2013.
"ΕΙΣ ΜΝΉΜΗΝ ΑΠΟΣΤΌΛΟΥ ΠΑΠΑΧΡΉΣΤΟΥ"
Τις σκέψεις μου αυθόρμητα
θέλω να τίς εκφράσω
κι ας κάνω λάθη συντακτικά
στο χαρτί πού θα τίς γράψω.
Είναι όμως σίγουρο
ότι γράψουμε κι αν πούμε
θα'ναι ένα τίποτα
για τον άνθρωπο πού τιμούμε.
Ένας άνθρωπος τού Θεού
με ακέραιο το ήθος
ήταν κι ο αγαπητός
Απόστολος Παπαχρήστος.
Όσοι τον γνωρίσαμε
από πολύ κοντά του
είδαμε με θαυμασμό
τά πολλά χαρίσματά του.
Δεύτερο σπίτι του ήτανε
στη Μ. Χώρα η Παναγία
για την οποία έδειχνε
μεγάλη αδυναμία.
Κοντά στον πατέρα του ήτανε
εκεί στον Απόστολο Παύλο
αυτό τον εξεκούραζε
όσο τίποτ' άλλο.
Ήτανε από μικρός
μέσα στην εκκλησία
έψελνε για το Θεό
με πίστη καί μαεστρία.
Η πείρα του η ψαλτική
έβγαλε πολλούς ψαλτάδες
δωρεάν τη δίδαξε
σε γιούς καί πατεράδες.
Έτρεχε καί στα χωριά
για την Προηγιασμένη
δεν ήθελε καμιά ψυχή
να μένει διψασμένη.
Την τυπική διάταξη
εξέδιδε με ζήλο
απόλυτη η ακρίβεια
ήταν σε κάθε φύλλο.
Ακολουθίες έγραφε
καί για πολλούς Αγίους
λίγα στοιχεία αν ήξερε
για τούς δικούς τους βίους.
Κανόνες παρακλητικούς
για την Υπεραγία
όπως στη Μεγαλοχωρίτισσα
αφέντρα Παναγία.
Πλατιά η καρδιά του ήτανε
όλους εκεί χωρούσε
ακόμη χώραγε κι αυτόν
πού τον στεναχωρούσε.
Ήταν ψυχή -πονόψυχη
αγάπη παντού να σπέρνει
έμαθε από μικρός
να δίνει χωρίς να παίρνει.
Ορφανά καί χήρες στήριζε
κι όπου έβρισκε πενία
ήταν καθήκον του ιερό
αυτή η εντολή η θεία.
Κουράγιο καί δύναμη σού 'δινε
κάτω να μην το βάλεις
σ' ανέβαζε το ηθικό
χωρίς να καταλάβεις.
Μαζί του κουβεντιάζοντας
πολλά ήθελες να μάθεις
καί πρίν να φύγεις σ' έκανε
σίγουρα να γελάσεις.
Η προσφορά του πέρασε
καί εκτός Ελλάδος
ήταν όντως για πολλούς
ευεργέτης τους μεγάλος.
Πολλοί τον πλησιάζανε
με στόχο την απάτη
αυτός όμως τούς έδειχνε
ειλικρινή αγάπη.
Οι γνώσεις του ήταν γενικές
το μυαλό του μία θήκη
που χώραγε μέσα σ' αυτή
κινητή βιβλιοθήκη.
Αγάπαγε την εξοχή
τα πουλιά να κελαηδάνε
στο κτήμα του ήθελε συχνά
οι ώρες του να περνάνε.
Ήτανε φιλακόλουθος
όλου του νυχθημέρου
η ζωή του ήταν αυτή
τού κόσμου - καλογέρου.
Ιώβια είχε υπομονή
πίστη γιγαντομένη
ήξερε τίς θλίψεις του
πώς να τις υπομένει.
Ήρθε όμως κι η στιγμή
πού θά' ρθει για τόν καθένα
πού 'φυγε απ' τον κόσμο αυτό
πού 'ναι σαν ένα ψέμα.
Έφυγε στους ουρανούς
στη μόνιμη πατρίδα
στη Βασιλεία του Θεού
τη μόνη μας ελπίδα.
Ας αναπαύει ο θεός
την αγαθή ψυχή του
στου παραδείσου τη χαρά
μαζί με τούς γονείς του.
Όταν κι εμείς θα κλείσουμε
τα μάτια μας μια μέρα
μαζί του ν' ανταμώσουμε
στο σπίτι του ΠΑΤΈΡΑ.
(Ο Απόστολος εκοιμήθη την 6/10/2013 , ετών 64. Αιωνία η μνήμη του).
Πηγή facebook: Μεγάλη Χώρα Αγρινίου - Ζαπαντι
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου